Een klein paradijs...

Op het moment van dit schrijven zit ik in het zonnetje op de veranda met uitzicht op twee grazende paarden.
Hoewel ik hier nog geen week ben, voelt het enorm vertrouwd en kan ik wel zeggen dat ik in een klein paradijs beland ben. Prachtige natuur, paarden, een hond en kat om me heen en een hoop leuke en betrokken mensen. 's Avonds lopen de hertjes door de tuin en vannacht zag ik een sterrenhemel zoals ik 'm nooit eerder zag...

Afgelopen maandag arriveerde ik na mijn ferrytocht hier in Errington, Parksville op Vancouver Island. Met open armen werd ik door Libby ontvangen. Letterlijk, want ik ben er na een week achter dat de Canadezen inderdaad veel lichamelijker zijn dan wij Nederlanders en graag knuffels uitdelen. Daarnaast zijn het wel ook echte levensgenieters: alles gaat met een lekker wijntje/borreltje, de maaltijden zijn uitgebreid (maar ook gezond) en familie en vrienden zijn belangrijk. Afgelopen week had ik drie etentjes en zo maakte ik al snel kennis met Libby's kring van mensen om haar heen. Iedereen is even geinteresseerd en betrokken en ook met andere helpx'ers hier in de omgeving heb ik leuk contact opgebouwd. Jessica, een meisje uit Frankfurt, heeft hier afgelopen 5 weken gewerkt en is vandaag helaas vertrokken. We hadden het erg leuk samen en hebben dan ook afgesproken ellaar zeker nog eens te ontmoeten.

De dagen beginnen hier voor vakantiebegrippen vroeg: om 07.00 krijgen de paarden hun voer en mestten we de stallen uit en scheppen we mest uit de wei. Op dit moment heeft Libby 6 paarden, waarvan drie van haarzelf. Rond 08.15 is dit meestal klaar en werk ik nog even in de tuin, in het huis of op het terrein tot een uur of 10. Daarna is er alle tijd om lekker te ontspanen: even naar de rivier, een wandeling maken of gewoon lekker relaxen op de veranda. Libby is erg ondernemend en neemt haar helpers graag overal mee naartoe.

Omdat ik verteld had dat ik van wandelen en mooie natuur houd, had ze afgelopen donderdag voor ons een hike uitgezocht. Toen ik na 2,5 uur klimmen en klauteren met m'n tong op m'n knieeen liep en dacht dat ik nooit boven (en beneden) zou komen, kwam ik daar wel even van terug ;-)  Maar de 6 uur durende wandeling was het meer dan waard: het uitzicht was prachtig en de eerste training heb ik maar alvast gehad...

Mt. Arrowsmith Trail met uitzicht op Cameron Lake en de zee 

Vrijdag kwamen we bij op het strand en kookte ik 's avonds een Hollandse maaltijd: stamppot zuurkool met rookworst. Het is even een zoektocht geweest naar de worst, maar bij een importwinkel voor Nederlandse spullen (met een hele wand vol drop!) vond ik iets dat ervoor door kon. Ze vonden het heerlijk en vooral over mijn uitleg over hoe te eten (eerst een bergje maken, daar je lepel met jus in duwen) vonden ze hilarisch. Geweldig hoe je op deze manier een stukje cultuur overdraagt aan anderen!

Met Libby en de stamppot zuurkool

Gisteren gingen we met een klein groepje andere helpers naar Nanaimo voor een festival en vuurwerk bij de haven. Het festival viel tegen, maar in het zonnetje waren we dat al gauw vergeten en hebben we heerlijk genoten op een terrasje. Het vuurwerk 's avonds was prachtig en zo sloten we een geslaagde dag af. Vandaag was vooral een luierdag: Jesscia vertrok, Libby is training geven en daarom ben ik tot vanavond alleen op de boerderij. Als het straks iets koeler is maak ik misschien nog een wandeling en daarna ga ik de paarden binnenhalen en voeren. Van rijden is afgelopen week door een hoop drukte niets gekomen, maar Libby liet me weten dat morgen mijn eerste les gepland staat! Wat ik voordat ik hier kwam nog niet wist, is dat ze o.a. het Canadese nationale team getraind heeft en zelf ook op hoogste niveau rijdt, dus ik ben heel benieuwd.

Jessica & Ik in Nanaimo

Al met al is het echt genieten hier. Het doen van vrijwilligerswerk op deze manier was toch een gok, je weet niet waar je terecht komt. Ik had het echt niet beter kunnen treffen: ik voel me een volwaardig lid van het reilen en zeilen hier, krijg tegelijkertijd alle ruimte om te doen wat ik leuk vind en er wordt op allerlei manieren geprobeerd het mij naar de zin te maken. Ik ga nog even optimaal genieten tot ik rond 7 augustus hiervandaan vertrek naar Victoria!

Parksville Beach, wat een uitzicht met de bergen...