Do what you love, love what you do

In mijn vorige blogpost schreef ik dat ik mijn blog komende zomer weer in gebruik ga nemen en dat ik toe zou lichten waarom. Wel, de mensen die mij kennen, weten dat ik een diepgekoesterde wens waar ga maken: ik ga naar Canada! Toch ga ik het nog even niet over mijn reis hebben, maar wel over die wens...



Al zo lang ik me kan herinneren, ben ik dol op bergen. Zwitserland voelt als mijn tweede thuis en om die reden staat Canada al zeker 10 jaar bovenaan mijn wensenlijstje van landen die ik wil bezoeken. Mijn droombeeld was altijd om romantisch met mijn lief in een campertje van oost naar west te rijden. Nu heb ik momenteel

a. geen lief
b. niet voldoende tijd om van oost naar west te rijden
c. niet voldoende geld om een lange tijd een camper te huren

Toch besloot ik afgelopen januari om die droom, waar te maken. Ik boekte een ticket en besloot later te bedenken hoe ik mijn reis wilde gaan organiseren. En daarover dus binnenkort meer ;-)

Do what you love, love what you do...
In het Nederlands klinkt het al minder cliché, maar het is gewoon zó waar: doe waar je gelukkig van wordt en probeer uit alles wat je doet, je geluk te halen. Nu het einde van mijn studie in zicht is en daarmee uitzicht op meer vrije tijd, kan ik me verheugen om weer meer te gaan doen waar ik van houd.

Lezen
Nu vooral 's avonds voor het slapen gaan, maar straks hopelijk ook weer na een lange werkdag met het avondeten achter mijn kiezen op de bank. En dan langzaam je ogen dicht voelen vallen, er even een kwartiertje aan toegeven om vervolgens weer terug te keren in het verhaal...



Sinds enkele weken heb ik weer een abonnement op de bibliotheek en alleen al langs al die rijen met boeken struinen werkt rustgevend. Als een kind in de snoepwinkel ga ik op zoek en kom met een tas vol thuis, heerlijk! Afgelopen maanden heb ik vooral veel gelezen op mijn e-reader maar er gaat wat mij betreft niets boven een papieren boek.


Mijn leesvoer op dit moment


Koken
Kelly houdt van eten, eten houdt van Kelly. Of het nu een driegangendiner is of een cake, ik vind het zo leuk om lekkere recepten te bedenken of op te zoeken en in mijn kleine keukentje aan de slag te gaan. Uiteraard is de helft van de pret het uiteindelijk samen met familie of vriendinnen opeten!

Buiten zijn
Afgelopen weekend zat ik voor het eerst in lange tijd weer op de vertrouwde ruggen van Donja en Zyphra, de twee merries die ik al jaren ken en voor mijn studie een poos verzorgd heb. Wat is het fijn dat ik Peter en Mariska, hun baasjes, altijd kan vragen of ik even langs mag gaan. Uitgebreid knuffelen met alle beestjes op de boerderij en rondhobbelen in de Bernisse waar alles bloeit en groeit op dit moment. Vanochtend heb ik eindelijk mijn hardloopschoenen weer eens uit de kast gehaald en een rondje gerend. Moe, maar voldaan kwam ik tot de conclusie dat ik écht weer vaker naar buiten wil, wat knapt een mens daar van op!


Uitzicht op het Spui, gezeten op Donja
Schrijven
Ik schreef het eerder al: het schrijven over mijn reis door Thailand vond ik ontzettend leuk. Zo leuk, dat ik me alweer verheug op het bijhouden van mijn 'dagboek' in Canada. Tijdens mijn studie heb ik ontzettend veel moeten schrijven en hoewel dat soms droge en zakelijke stukken waren, merkte ik hoeveel plezier ik erin heb. Daarom heb ik besloten om mijn blog niet alleen voor mijn reisverslag te gebruiken, maar ook als uitlaatklep voor alledaagse dingen. Ik heb er lang over nagedacht of ik dat eigenlijk wel online wil hebben staan. Wat zijn mijn beweegredenen om een blog bij te houden en niet gewoon een privé-dagboek? En ergens zit misschien ook een stukje onzekerheid: wie zit er te wachten op mijn verhalen?

Ik denk omdat ik ook in het dagelijks leven in de niet-digitale wereld, het fijn en mooi vind om het contact met mensen aan te gaan. Praten over dingen die hen bezig houden, over hun werk, hun familie, hun passies en dromen. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik vrij open ben. Het hier op mijn blog vertellen over dat wat mij bezig houdt, past daarom bij wie ik ben.

En daarmee kom ik eigenlijk tot de kern van mijn stukje: do what you love, love what you do. Ik houd van schrijven, en daarom zal ik met passie en plezier hier op dit stukje internet dat ik me toegeëigend heb, dat vertellen wat ik met jullie wil delen. En wil je met mij iets delen, dan lees/luister ik met open ogen/oren en hart...

Reacties

  1. Véél vaker doen dit! En oohhh zo benieuwd naar al je verhalen over Canada! Wij hebben onze route al helemaal bedacht maar stellen het nog eventjes uit. Wat héérlijk dat je gewoon gaat en dat lieft wat je doet. ^^

    Heel benieuwd naar meer mooie stukjes van jou, recht uit je hart.

    Liefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi kelly, ga jij maar lekker schrijven, je doet dat heel goed, mooi en grappig. Ik ga alles van je lezen....leuk....kan mij er al op verheugen. Xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Kellebel, het is alweer te merken dat jij veel mensen gaat inspireren! Laat iederen maar zien dat het najagen van dromen absoluut de moeite waard is waarvan geen haartje op je hoofd spijt kan krijgen. De dingen juist níet doen, daar krijg je spijt van. Ben blij voor je dat je er lekker voor gaat, meis!

    -xx- Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat lief, jullie reacties!

    @ Jet: Na mijn reis wil ik álles horen over Santorini en deel ik mijn Canadaverhalen, ben ook superbenieuwd naar wat jullie route is! En wat bloggen betreft: ik kan echt genieten van jouw openhartigheid, dus daarmee heb je me echt geïnspireerd!

    @ Ellen: Je hebt helemaal gelijk, iets níet doen is waar je spijt van moet hebben! Dus die 1001 doelen komen er dan ook eindelijk bij mij hoor ;-)

    @ Yvonne: Wat leuk, mijn trouwe lezer is er ook weer bij! Liefs! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk! Heel veel plezier! Ik wil ook nog eens een blog vanuit Saudi starten maar ik vrees dat het misschien te herkenbaar is

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat hier een berichtje voor mij achter

Instagram