Bruisend Bangkok
Sawasdee!
Daar is hij dan, mijn eerste bericht uit Thailand. En niet eens op mijn daarvoor aangeschafte tablet geschreven, maar in een heerlijk koel internetcafe op Hua Lampung Railway Station. Ik zal proberen mijn eerste dagen hier te beschrijven, dat valt me nog niet mee. Het voelt alsof ik hier al een hele poos ben, onvoorstelbaar dat ik vrijdagochtend nog gewoon in Nederland was.
Na een middagje winkelen in Dusseldorf brachten pap & mam mij vrijdag rond een uur of 5 naar het vliegveld. Na het inchecken nog iets gedronken en toen moest ik toch echt, alleen, door de douane. Uiteraard niet zonder tranen, maar al toen ik alleen weg liep door de glazen deuren voelde ik me enorm sterk en kwam er een soort rust over me: het gaat nu gewoon echt gebeuren!
De eerste vlucht duurde 10 uur en was prima. Helaas weinig geslapen, dus bij mijn aankomst in China rond 12 uur plaatselijke tijd was ik al een soort-van-zombie. Het was even zoeken naar de gate en tijdens die zoektocht leerde ik Fransje & Alies kennen, die net als ik doorvlogen naar Bangkok. Deze meiden zouden uiteindelijk weer verder gaan naar Vietnam, maar hadden in Bangkok nog geen hotel. Afgesproken dat we in ieder geval met z'n drieen de skytrain en taxi zouden nemen en zouden kijken of er in mijn guesthouse nog plek was.
De tweede vlucht duurde 5 uur, maar gevoelsmatig was het eerder 15 uur. Met hooguit drie kwartier aan hazenslaapjes was ik er wel klaar mee, ik kon dus alleen nog maar denken aan dat bed dat daar ergens in Bangkok op me wachtte. Totdat ik na het ritje met de skytrain in een taxi stapte en mijn eerste indrukken van Bangkok opdeed. Nabij Khao San Road, wat bekend staat als de backpackersstraat, en gingen de straat van mijn guesthouse in. Lampions, eettentjes, de geur van streedfood; ineens was mijn vermoeidheid weg en hadden we met zijn drietjes besloten dat we onze vakanties in moesten luiden! De meiden gingen op zoek naar een hotel, ik checkte in en genoot van een heerlijke douche. Een uurtje later ontmoeten we elkaar weer en genoten we van onze eerste Pad Thai; een overheerlijk gerecht met vers gewokte groente, kip en allerlei noodles. Daarna zijn we neergestreken bij een gezellig tentje en hebben daar onder het genot van een cocktail elkaar beter leren kennen. Later kwamen Nadine en haar broertje erbij zitten en maakten we plannen om elkaar rond 8 augustus weer te zien op Ko Tao.
Met Fransje en Alies heb ik de volgende dag (zondag) Bangkok bij daglicht verkend. Omdat ik vandaag naar Chiang Mai wilde reizen, moest ik eerst een treinticket regelen. Dus: op met de tuktuk naar het station. Daarna China Town ingewandeld, waar we even rustten bij een tempel en waar we als naieve toeristjes enorm opgelicht zijn...
Iedereen waarschuwt ervoor: iedere Thai die jou zomaar aanspreekt in Bangkok, wil je iets aansmeren. De eerste halve dag waren wij dus al zeer bedreven in het afwimpelen van tuktukchaufeurs en souvenirverkopers. Het vriendelijke oude mannetje bij de tempel in China Town bleek een wolf in schaapskleren, want met zijn vriendelijke, maar totaal niet opdringerige gedrag trapten wij er zo in. Hij gaf de tip om naar een andere, grotere tempel te gaan. Hij wees het aan op de kaart, gaf aan dat je er met de boot kon komen en begon een praatje over het geloof. Om een lang verhaal kort te maken zaten we uiteindelijk in een tuktuk en vervolgens in een longtailboot en realiseerden we ons toen pas dat 2000 baht (ca. 50 euro) wel idoot veel is voor 3 personen, zeker voor Thaise begrippen. Onvoorstelbaar maar waar, dit soort mensen zijn zo goed! We hebben er uiteindelijk maar hard om gelachen en de kosten terug gewonnen met...afdingen!
Echt waar, m'n papa zou trots op me zijn, want hier in Thailand word ik een ware onderhandelaar! Het begint al bij de tuktuks, die het liefst tussendoor nog ergens stoppen om je troep aan te smeren. Ook op de vele marktjes moet je hier gewoon de helft van de prijs noemen en kom je ergens tussen dat en hun genoemde prijs uit. Zo heb ik gisteren dus al 2 shirts, een jurkje, een broek en een portemonnee voor in totaal nog geen 20 euro gescoord. Snappen jullie meteen dat die slechts 8 kilo op de heenweg, op de terugweg waarschijnlijk verdubbeld is...
Na ons bootavontuur zijn we naar MBK gegaan, een enorme shoppingmal van 7 verdiepingen hoog. Daarna nog heerlijk over Khao San Road met z'n kraampjes geslenterd en toen waren we wel enorm toe aan een douche. Toen afgesproken bij hetzelfde kraampje als de eerste avond en nogmaals gesmuld van zo'n heerlijke Pad Thai. Daarna nog gezellig wat gedronken samen, ook nu weer met Nadine en haar broertje.
Fransje en Alies gedag gezegd, mijn eerste dag Bangkok was enorm gezellig en fijn met hun erbij!
Vanochtend m'n backpack weer ingepakt en uitgecheckt in m'n hostel. Vandaag een dagje alleen, best spannend. Toch is het me geweldig bevallen, ik heb een taxi gepakt naar het station om daar m'n rugzak tot vanavond achter te laten en heb toen een taxi genomen naar Wat Pho, een enorm tempelcomplex midden in Bangkok. De foto's kan ik hier niet uploaden, maar die komen zeker nog! Me uren vergaapt aan de schoonheid van alles en het grote voordeel aan alleen zijn is dat niemand op mij hoeft te wachten als ik uitgebreid foto's wil maken.
Na mijn bezoek aan de tempels de boot over de rivier genomen richting het Royal Palace. Helaas was deze maar tot 14.30 open en was ik te laat, dit komt een andere keer nog wel. Ergens een steegje ingelopen en zo belandde ik op een marktje waar het heerlijk rook. Hier zitten smullen van gegrilde kip met rijst tussen de lokale bevolking, erg leuk. Na afloop hiervan weer een taxi aangehouden en deze chauffeur had zijn dochtertje en zoontje bij zich i.v.m een vrije dag van school. Het meisje vond het maar spannend, een blanke vrouw in de auto en zat constant ondeugend te giechelen. Na een snoepje van mij was het ijs gebroken en vuurde ze allerlei vragen op me af via haar vader. De man sprak gebrekking Engels, maar wat is het dan leuk om over alledaagse dingen te kletsen.
En zo belandde ik uiteindelijk in dit cafe, waar ik nu mijn eerste verslag af ga sluiten. Boven verwachting is Bangkok, letterlijk en figuurlijk, als een warme deken over me heen gevallen. Ik merk hoe snel het went om dingen alleen te doen en de drang om alles geregeld te willen hebben, los te laten. Ik ben vanaf morgen in Chaing Mai en zie daar wel weer hoe lang ik blijf en wat ik ga doen. Ik geniet in ieder geval nu al met volle teugen!
Daar is hij dan, mijn eerste bericht uit Thailand. En niet eens op mijn daarvoor aangeschafte tablet geschreven, maar in een heerlijk koel internetcafe op Hua Lampung Railway Station. Ik zal proberen mijn eerste dagen hier te beschrijven, dat valt me nog niet mee. Het voelt alsof ik hier al een hele poos ben, onvoorstelbaar dat ik vrijdagochtend nog gewoon in Nederland was.
Na een middagje winkelen in Dusseldorf brachten pap & mam mij vrijdag rond een uur of 5 naar het vliegveld. Na het inchecken nog iets gedronken en toen moest ik toch echt, alleen, door de douane. Uiteraard niet zonder tranen, maar al toen ik alleen weg liep door de glazen deuren voelde ik me enorm sterk en kwam er een soort rust over me: het gaat nu gewoon echt gebeuren!
De eerste vlucht duurde 10 uur en was prima. Helaas weinig geslapen, dus bij mijn aankomst in China rond 12 uur plaatselijke tijd was ik al een soort-van-zombie. Het was even zoeken naar de gate en tijdens die zoektocht leerde ik Fransje & Alies kennen, die net als ik doorvlogen naar Bangkok. Deze meiden zouden uiteindelijk weer verder gaan naar Vietnam, maar hadden in Bangkok nog geen hotel. Afgesproken dat we in ieder geval met z'n drieen de skytrain en taxi zouden nemen en zouden kijken of er in mijn guesthouse nog plek was.
De tweede vlucht duurde 5 uur, maar gevoelsmatig was het eerder 15 uur. Met hooguit drie kwartier aan hazenslaapjes was ik er wel klaar mee, ik kon dus alleen nog maar denken aan dat bed dat daar ergens in Bangkok op me wachtte. Totdat ik na het ritje met de skytrain in een taxi stapte en mijn eerste indrukken van Bangkok opdeed. Nabij Khao San Road, wat bekend staat als de backpackersstraat, en gingen de straat van mijn guesthouse in. Lampions, eettentjes, de geur van streedfood; ineens was mijn vermoeidheid weg en hadden we met zijn drietjes besloten dat we onze vakanties in moesten luiden! De meiden gingen op zoek naar een hotel, ik checkte in en genoot van een heerlijke douche. Een uurtje later ontmoeten we elkaar weer en genoten we van onze eerste Pad Thai; een overheerlijk gerecht met vers gewokte groente, kip en allerlei noodles. Daarna zijn we neergestreken bij een gezellig tentje en hebben daar onder het genot van een cocktail elkaar beter leren kennen. Later kwamen Nadine en haar broertje erbij zitten en maakten we plannen om elkaar rond 8 augustus weer te zien op Ko Tao.
Met Fransje en Alies heb ik de volgende dag (zondag) Bangkok bij daglicht verkend. Omdat ik vandaag naar Chiang Mai wilde reizen, moest ik eerst een treinticket regelen. Dus: op met de tuktuk naar het station. Daarna China Town ingewandeld, waar we even rustten bij een tempel en waar we als naieve toeristjes enorm opgelicht zijn...
Iedereen waarschuwt ervoor: iedere Thai die jou zomaar aanspreekt in Bangkok, wil je iets aansmeren. De eerste halve dag waren wij dus al zeer bedreven in het afwimpelen van tuktukchaufeurs en souvenirverkopers. Het vriendelijke oude mannetje bij de tempel in China Town bleek een wolf in schaapskleren, want met zijn vriendelijke, maar totaal niet opdringerige gedrag trapten wij er zo in. Hij gaf de tip om naar een andere, grotere tempel te gaan. Hij wees het aan op de kaart, gaf aan dat je er met de boot kon komen en begon een praatje over het geloof. Om een lang verhaal kort te maken zaten we uiteindelijk in een tuktuk en vervolgens in een longtailboot en realiseerden we ons toen pas dat 2000 baht (ca. 50 euro) wel idoot veel is voor 3 personen, zeker voor Thaise begrippen. Onvoorstelbaar maar waar, dit soort mensen zijn zo goed! We hebben er uiteindelijk maar hard om gelachen en de kosten terug gewonnen met...afdingen!
Echt waar, m'n papa zou trots op me zijn, want hier in Thailand word ik een ware onderhandelaar! Het begint al bij de tuktuks, die het liefst tussendoor nog ergens stoppen om je troep aan te smeren. Ook op de vele marktjes moet je hier gewoon de helft van de prijs noemen en kom je ergens tussen dat en hun genoemde prijs uit. Zo heb ik gisteren dus al 2 shirts, een jurkje, een broek en een portemonnee voor in totaal nog geen 20 euro gescoord. Snappen jullie meteen dat die slechts 8 kilo op de heenweg, op de terugweg waarschijnlijk verdubbeld is...
Na ons bootavontuur zijn we naar MBK gegaan, een enorme shoppingmal van 7 verdiepingen hoog. Daarna nog heerlijk over Khao San Road met z'n kraampjes geslenterd en toen waren we wel enorm toe aan een douche. Toen afgesproken bij hetzelfde kraampje als de eerste avond en nogmaals gesmuld van zo'n heerlijke Pad Thai. Daarna nog gezellig wat gedronken samen, ook nu weer met Nadine en haar broertje.
Fransje en Alies gedag gezegd, mijn eerste dag Bangkok was enorm gezellig en fijn met hun erbij!
Vanochtend m'n backpack weer ingepakt en uitgecheckt in m'n hostel. Vandaag een dagje alleen, best spannend. Toch is het me geweldig bevallen, ik heb een taxi gepakt naar het station om daar m'n rugzak tot vanavond achter te laten en heb toen een taxi genomen naar Wat Pho, een enorm tempelcomplex midden in Bangkok. De foto's kan ik hier niet uploaden, maar die komen zeker nog! Me uren vergaapt aan de schoonheid van alles en het grote voordeel aan alleen zijn is dat niemand op mij hoeft te wachten als ik uitgebreid foto's wil maken.
Na mijn bezoek aan de tempels de boot over de rivier genomen richting het Royal Palace. Helaas was deze maar tot 14.30 open en was ik te laat, dit komt een andere keer nog wel. Ergens een steegje ingelopen en zo belandde ik op een marktje waar het heerlijk rook. Hier zitten smullen van gegrilde kip met rijst tussen de lokale bevolking, erg leuk. Na afloop hiervan weer een taxi aangehouden en deze chauffeur had zijn dochtertje en zoontje bij zich i.v.m een vrije dag van school. Het meisje vond het maar spannend, een blanke vrouw in de auto en zat constant ondeugend te giechelen. Na een snoepje van mij was het ijs gebroken en vuurde ze allerlei vragen op me af via haar vader. De man sprak gebrekking Engels, maar wat is het dan leuk om over alledaagse dingen te kletsen.
En zo belandde ik uiteindelijk in dit cafe, waar ik nu mijn eerste verslag af ga sluiten. Boven verwachting is Bangkok, letterlijk en figuurlijk, als een warme deken over me heen gevallen. Ik merk hoe snel het went om dingen alleen te doen en de drang om alles geregeld te willen hebben, los te laten. Ik ben vanaf morgen in Chaing Mai en zie daar wel weer hoe lang ik blijf en wat ik ga doen. Ik geniet in ieder geval nu al met volle teugen!
Heel fijn om te horen dat je het zo leuk heb. Hou ons op de hoogte, ik volg je op de voet, kijk wel 3x per dag of je al iets geschreven heb. Nou nicht, je weet het...uitkijken en veel plezier. Xx
BeantwoordenVerwijderenHoi lieverd, wat leuk om op deze manier te kunnen lezen wat je allemaal meemaakt. Ik zie je daar al helemaal lopen :-) Ook ik kijk iedere dag of er al iets opstaat. Lieve vriendin, geniet met volle teugen en ik lees graag je volgende berichtje weer. Take care xxxx linsey
BeantwoordenVerwijderen